Weszłam do kawiarni. Zauważyłam jakiegoś chłopaka i postanowiłam się przywitać.
- Mogę się przysiąść? Jestem Roberta Pardo a ty?- spytałam.

- Dzięki- powiedziałam i usiadłam.
Zamówiłam sałatkę warzywną i sok pomarańczowy.
- Długo tu już jesteś, Diego?- zapytałam.

- Tak. Dopiero wczoraj przyjechałam. Czy w tym więzieniu w ogóle coś się dzieje czy jest tylko nauka?- spytałam z lekkim uśmiechem.

- Czyli można usnąć, tak? Niestety muszę chodzić do tej szkoły inaczej jaszczur zabierze mnie do Hiszpanii- powiedziałam.

- Jaszczur to mój ojciec a raczej osoba która mnie zmajstrowała. Kazał mi tu przyjechać bo w innym razie zabrałby mnie do Hiszpanii i już nigdy nie zobaczyłabym matki. Moja matka jest zwariowana i często nienormalna, ale wolę już z nią mieszkać niż z nim- zaśmiałam się.
- Chyba wiesz co znaczy mieć nienormalnych rodziców czy może miałeś szczęście i trafiłeś na takich z którymi można się porozumieć?- zapytałam.

- To czemu mu tego nie powiesz? On nie może Cię zmuszać do tego czego nie chcesz. To jest niesprawiedliwe. Musisz mu stawić czoło i wyznać mu co tak naprawdę kochasz. Pokaż mu kim naprawdę jesteś i ile jesteś wart- powiedziałam z uśmiechem.
- Dasz radę- powiedziałam i poklepałam go po ramieniu.

- Moja mama jest wielką gwiazdą estrady. Jest nią wielka i wspaniała Alma rey. Na pewno ją znasz, prawda?- spytałam.